Ciało ludzkie jest idealną platformą do życia i rozmnażania większości mikroorganizmów, w tym robaków. Każdy gatunek ma swoje własne różnice morfologiczne i cechy. Musisz wiedzieć, jak wyglądają przedstawiciele robaków i jaka jest między nimi różnica.
Pasożyty w ludzkim ciele są szeroko rozpowszechnionym stanem patologicznym. Cechy budowy i rodzaju robaków zależą bezpośrednio od klasy, do której należą.
Klasyfikacja
Istnieją trzy duże klasy pasożytów, które stanowią zagrożenie dla życia i zdrowia człowieka:
- płazińce (klasa Tape);
- glisty (klasa nicieni);
- przywry (klasa Trematodes).
Wszystkie pasożyty w ludzkim ciele stanowią wielkie niebezpieczeństwo, niezależnie od ich klasy czy gatunku.
Wszyscy przedstawiciele głównych klas mogą pasożytować w ciele zarówno osoby dorosłej, jak i dziecka. Rozważ najbardziej znanych przedstawicieli i różnice między nimi.
Cechy klasy Tape
Przedstawiciele gatunku nazywani są również płazińcami. Nazwę tę nadano im ze względu na cechy konstrukcyjne ciała, które ma płaski kształt. Istnieje ponad 1500 rodzajów tasiemców. Najbardziej niebezpiecznych przedstawicieli tej klasy dla ludzi łączyło wspólne imię Cestode.
Cechą charakterystyczną wszystkich robaków jest ich korpus, który ma kształt wstążki i jest podzielony na segmenty. Rozmiary ciała mogą być różne - od kilku milimetrów do kilkudziesięciu centymetrów. Z przodu robaka znajduje się skoleks - głowa, która przenosi narządy niezbędne do fiksacji - przyssawki, trąbka. Po głowie jest szyja, a następnie jest duża liczba segmentów.
Strefa szyi odpowiada za wzrost robaków, dlatego młode segmenty znajdują się bliżej głowy, a stare znajdują się w kierunku ogonowej części ciała. Każdy stary segment ma w swoim składzie męski i żeński układ rozrodczy, to znaczy jest uważany za hermafrodytyczny.
szeroka wstążka
Ten przedstawiciel gatunku jest uważany za największy spośród wszystkich robaków pasożytniczych. Zdarzały się przypadki osiągania jego długości do 20 metrów. Głowa robaka ma owalny kształt, ma dwie wąskie szczeliny, za pomocą których robak może przyklejać się do powierzchni i zmieniać pozycję swojego ciała.
Tasiemiec jest hermafrodytą, podobnie jak wszyscy przedstawiciele płazińców. Jego dojrzałe segmenty tworzą jaja, które następnie wychodzą przez otwory macicy. Jaja robaków mogą mieć kolor od żółtego do brązowego, mieć wieczko na jednym końcu i guzek na drugim.
Tasiemiec wieprzowy (uzbrojony tasiemiec)
Kolejny przedstawiciel klasy Tasiemce. Jego ciało jest białe i może osiągnąć długość 5 metrów. Nazwa „uzbrojony" trafiła do robaków ze względu na obecność podwójnej korony haków znajdujących się na skoleksie. Segmenty są kwadratowe i hermafrodytyczne.
Każdy segment ma macicę znajdującą się pośrodku i jajniki, które zajmują miejsce między macicą a pochwą. Jądra znajdują się po bokach żeńskiego układu rozrodczego.
nieuzbrojony tasiemiec
Ten przedstawiciel jest również nazywany tasiemcem byka. „Nieuzbrojony" stał się z powodu braku haczyków na głowie, w porównaniu z tasiemcem wieprzowym. Tasiemiec byka jest drugim co do wielkości robakiem po szerokim tasiemcu. W swojej strukturze całkowicie przypomina uzbrojonego tasiemca. Ma również biały kolor. Pasożytnicze robaki rozmnażają się w jelitach żywiciela pośredniego lub głównego.
Wszystkie tasiemce w ludzkim ciele wyglądają tak samo. Rozróżnienie gatunków możliwe jest tylko przy pomocy badań laboratoryjnych.
Przedstawiciele Trematodes i ich opis
Przywry to ludzkie pasożyty, które mogą powodować rozwój poważnych chorób. Główni przedstawiciele klasy zainteresowań medycznych:
- kot przywr;
- przywra lancetowata;
- przywra płucna;
- motylica wątrobowa.
Cechą ciała robaków tej klasy jest obecność wszelkiego rodzaju formacji do mocowania i ruchu: kolce, przyssawki i inne urządzenia. Długość ich ciała waha się od kilku milimetrów do 4-5 cm, wszystkie mają różowy lub szarawy kolor, wydłużony kształt w postaci liścia.
Przywra kota to mały robak. Długość ciała dochodzi do 1, 5 cm długości, ma wydłużony kształt, lekko rozciągnięty w kierunku ogona. Przed ciałem znajdują się dwie przyssawki, co odróżnia ją od innych przedstawicieli. Męski układ rozrodczy znajduje się bliżej ogona, a macica zajmuje pozycję pośrednią. Jest duży i zawiera dużą liczbę jaj.
Ciało jest białe, ale na obrzeżach szare. W przedniej części robaka znajduje się przyssawka doustna, a pośrodku - brzuch.
Ciało przywry płucnej ma brązowy kolor, w kształcie elipsy lub ziarenka kawy. Kształt robaka jest owalny, szeroki. Całe ciało robaka pokryte jest na zewnątrz małymi formacjami podobnymi do kolców, które biorą udział w ruchu i zmieniają swoje położenie w przestrzeni.
Przywra lancetowata osiąga długość 8-10 mm. Jego głowa i ogon są lekko wydłużone. Pod przyssawką brzuszną znajduje się męski układ rozrodczy w postaci dwóch jąder, a także żeński, reprezentowany przez jeden jajnik i trzon macicy. Przyssawka brzuszna jest zbliżona do jamy ustnej.
Nicienie i ich odmiana
Rodzaje robaków w tej klasie nazywane są glistymi. Ich ciało ma okrągły kształt podczas rysowania przekroju, który posłużył za podstawę takiej nazwy. Końce ciała nicieni mają spiczasty i wydłużony kształt. Vlasoglav, ludzka glista, owsik i włosień to główni przedstawiciele, którzy najczęściej powodują u ludzi robaczyce. Robaki wyglądają tak:
- Pinworm to robak pasożytujący w jelicie grubym. Częściej powoduje rozwój chorób u dzieci. Przedstawiciele są niewielkich rozmiarów, ciało samicy jest dwa razy większe niż samca. Owsiki mają białawy kolor, czasami z szarym odcieniem. Z przodu ciała występuje obrzęk, dzięki któremu robak może przyczepić się do ścian jelita.
- Ludzka glista to robak o długości pół metra. Samica jest większa od samca około 2 razy. Ciało ma kształt owalny, wydłużony w kierunku przednim i tylnym. Od strony ogona lekkie zagięcie skierowane w stronę brzucha. Ruch robaków odbywa się za pomocą dobrze rozwiniętej warstwy mięśniowej, znajdującej się pod nieprzepuszczalną błoną, składającą się z dużej liczby warstw.
- Własoglav może różnić się kolorem ciała. Może być biały lub czerwono-szary. Przód robaka jest znacznie cieńszy niż tył. Z tyłu znajdują się wszystkie narządy robaka. Robak ma niewielką długość - od 3 do 5 cm Samica różni się od samca krzywizną ogona. U samicy ogon ma kształt spiralny, natomiast u samca ma kształt łuku.
- Trichinella - najmniejsi przedstawiciele klasy. Ich rozmiar to tylko kilka milimetrów. Wizualnie są to robaki nitkowate, których korpus jest zwężony z przodu i pokryty naskórkiem.
lamblia
Giardia jelitowa należy do rzędu Diplomonads klasy wiciowców. Jest to odrębny rodzaj robaków, który jest również niebezpieczny dla organizmu ludzkiego, zwłaszcza dzieci. Pasożyty powodują rozwój lambliozy.
Ciało Giardii ma kształt gruszki, której przedni koniec jest okrągły i szeroki. Tylny koniec jest ostry i lekko zwężony. Wielkość przedstawicieli klasy jest tak mała, że nie sposób ich odróżnić gołym okiem.
Określenie robaków-pasożytów w jelicie jest możliwe tylko w warunkach laboratoryjnych.
Cechą ciała pasożyta jest obecność dwóch jąder i dwóch zestawów organelli. Organelle obejmują dwa ciała przyśrodkowe i osiem wici.
Jakie badania należy wykonać, jeśli podejrzewasz obecność pasożytów w organizmie?
Pasożyty to stworzenia doskonale przystosowane do istnienia w ciele żywiciela. Dlatego wiele infekcji pasożytniczych u ludzi może przebiegać bezobjawowo. Niektóre objawy zarażenia pasożytami, takie jak osłabienie, utrata apetytu, anemia, gorączka, są bardzo podobne do objawów innych chorób. W takim przypadku obecność inwazji pasożytniczej można wykryć tylko za pomocą testów laboratoryjnych i metod badań lekarskich.
Oprócz robaków na organizm ludzki mogą wpływać pierwotniaki - Giardia, Toxoplasma i inne.
W jakich przypadkach należy wykonać testy
Badanie lekarskie na obecność pasożytów warto przejść w następujących przypadkach:
- biegunka, zaparcia i inne problemy z przewodem pokarmowym (które mogą być spowodowane przez robaki w jelitach);
- bladość skóry (spowodowana brakiem witamin i innych składników odżywczych wysysanych przez pasożyty z organizmu żywiciela);
- szybka męczliwość;
- utrata wagi z dobrym apetytem;
- reakcje alergiczne - wysypka lub kaszel na pierwszy rzut oka bez powodu (są wywoływane przez produkty przemiany materii robaków);
- obniżona odporność, aw rezultacie częste choroby zakaźne;
- swędzenie w odbycie (wskazuje na obecność owsicy wywołanej przez owsiki).
Czym są testy laboratoryjne
Najprostszą, najtańszą i zarazem pouczającą analizą jest analiza kału na jaja robaków (w materiale pobranym do analizy można znaleźć całe robaki i larwy oraz ich fragmenty). Ponieważ robaki rozmnażają się z określoną częstotliwością, pierwsza analiza kału może nie potwierdzić ich obecności w ciele: jaja robaków w kale zarażonej osoby nie zawsze będą obecne. Dlatego, aby uzyskać całkowitą pewność, w odstępie tygodnia, kał jest pobierany do analizy jeszcze 2 razy. Zaleca się zabranie go do laboratorium w ciągu godziny po pobraniu próbki.
Pasożyty, takie jak owsiki, składają jaja poza ludzkim ciałem - w fałdach skóry w pobliżu odbytu. Dlatego można je zidentyfikować tylko za pomocą skrobania, które wykonuje się, nakładając taśmę klejącą na skórę odbytu (należy to zrobić rano przed zabiegami higienicznymi). Analiza ta jest bardzo często wykonywana w przypadku dzieci uczęszczających do przedszkoli.
Innym testem, który jest często przepisywany w przypadku podejrzenia pasożytów, jest badanie krwi ELISA. W obecności infekcji pasożytniczej we krwi wykrywane są przeciwciała - specyficzne dla każdego rodzaju pasożyta. Ale tej analizy nie można nazwać dokładną, ponieważ jej wyniki mogą być zarówno fałszywie dodatnie, jak i fałszywie ujemne (na przykład w przypadku infekcji wirusowej, takiej jak chlamydia trachomatis u mężczyzn lub kobiet). Zwykle jest przepisywany, jeśli analiza kału nie potwierdziła obecności pasożytów. Jednak w późniejszych stadiach inwazji pasożytów analiza ta daje dość dokładne wyniki.
Również ogólne badanie krwi może wskazywać na obecność robaków w ciele. W przypadku robaczycy we krwi wzrasta liczba eozynofili, zmniejsza się hemoglobina i wzrasta ESR.
Najprostsze pasożyty, takie jak Giardia, można wykryć poprzez analizę kału lub treści dwunastnicy (zawartość dwunastnicy). Jego pobieranie odbywa się za pomocą cienkiej sondy. W przypadku lambliozy cysty i trofozoity są wykrywane w kale lub treści dwunastnicy. Badanie zawartości dwunastnicy można również przepisać, jeśli podejrzewasz obecność pasożytów atakujących wątrobę lub dwunastnicę (włośnica, toksokaroza, przywr).
Jeśli pacjent jest zaniepokojony objawami paragonimozy, plwocinę można pobrać do analizy. Dzięki tej infekcji robakami larwy robaków są w stanie przeniknąć do płuc. Podczas diagnozowania schistosomatozy do analizy pobiera się mocz pacjenta, w którym można znaleźć jaja tych robaków. Ponadto w przypadku schistosomatozy w moczu można wykryć krew.
Wskazówka: parazytolog będzie mógł zasugerować, która analiza będzie najbardziej pouczająca w Twoim przypadku.
W niektórych przypadkach podczas diagnozowania inwazji pasożytniczej można dodatkowo przepisać:
- Rentgen klatki piersiowej;
- ultradźwięk;
- CT.
Te metody pomagają zobaczyć zmiany w narządach spowodowane pasożytami, takie jak powiększenie i nierównomierne zagęszczenie. RTG w obecności tasiemca wieprzowego w organizmie pomoże zidentyfikować zwapnienia w płucach, wątrobie i obręczy barkowej. W przypadku bąblowicy za pomocą ultradźwięków w ciele można zobaczyć charakterystyczne zaokrąglone torbiele. Tomografia komputerowa klatki piersiowej z toksoplazmozą ujawnia obszary pneumosklerozy i zwapnienia o owalnym lub okrągłym kształcie.
Kto powinien poddawać się regularnym badaniom?
Małe dzieci są najbardziej podatne na infekcje pasożytnicze: przyczyną tego jest nie w pełni ukształtowana odporność i nieprzestrzeganie zasad higieny osobistej. Podwyższone ryzyko zachorowania na infekcję pasożytniczą mają pracownicy przedszkoli, a także pracownicy medyczni. Dlatego te kategorie populacji powinny być regularnie badane pod kątem pasożytów. Również nosicielami infekcji pasożytniczych mogą być pracownicy organizacji żywienia zbiorowego oraz lekarze weterynarii.
Po stwierdzeniu obecności pasożytów w organizmie człowieka metodami laboratoryjnymi należy rozpocząć leczenie. Leczeniem robaków u dorosłych i dzieci powinien zająć się lekarz, ponieważ leki do ich zwalczania mają wiele przeciwwskazań i skutków ubocznych. Ponadto lek należy dobierać w zależności od rodzaju pasożyta, wieku pacjenta i jego stanu zdrowia.
W profilaktyce przeciw pasożytom można zastosować alternatywne metody. Ale przed użyciem ich jako pomocy w leczeniu inwazji pasożytniczej, tak jak w przypadku domowego oczyszczania wątroby środkami ludowymi, należy najpierw skonsultować się z lekarzem.
Jak leczyć robaki u dziecka?
Robaki lub robaki pasożytnicze nazywane są robakami, które mogą żyć w ludzkim ciele i zwierzętach - w jelitach, wątrobie i innych narządach wewnętrznych.
Często dotykają małe dzieci, co tłumaczy się ich cechami anatomicznymi, umiejętnościami higienicznymi i stylem życia. Dla rodziców leczenie robaków u dzieci i zapobieganie ich występowaniu nie jest łatwym zadaniem, zwłaszcza jeśli dziecko jest stale w zespole.
Proces infekcji i jego przyczyny
Niektórzy błędnie uważają, że robaki dotykają tylko dzieci, których rodzice nie zwracali należytej uwagi na higienę. To nieprawda, taka uciążliwość może przydarzyć się dziecku z całkowicie zamożnej rodziny. Jednocześnie lekarze zauważają, że robaki to choroba brudnych rąk, pojawia się po kontakcie z zarażoną osobą lub zwierzęciem, podczas spożywania brudnej lub niedostatecznie przetworzonej żywności.
Objawy, metody i profilaktyka usuwania robaków u dziecka powinny być znane wszystkim rodzicom. Na przykład powszechne pasożyty, takie jak owsiki, powodują chorobę zwaną enterobiazą. Samica robaka żyje w dolnej części jelita, nocą wychodzi z odbytu, aby złożyć jaja w fałdach skóry. W tym przypadku owsik wydziela substancję, która powoduje silne swędzenie i zaczerwienienie skóry wokół odbytu u osoby - główne objawy owsicy. We śnie dochodzi do mimowolnego drapania, w wyniku którego jaja wpadają pod paznokcie osoby, po czym rozprzestrzenia je wszędzie. Z tego powodu cała rodzina jest zarażona. Jeśli ktoś ma w domu owsiki, to z niemal 100% pewnością można powiedzieć, że ma je każdy, kto mieszka w tej samej okolicy, co chory.
Inne rodzaje robaków nie są bezpośrednio przenoszone z jednej osoby na drugą. Istnieje grupa pasożytów - geohelmintów, których larwy lub jaja rozprzestrzeniają się wraz z kałem ludzi lub zwierząt. Wpadają w ziemię, a następnie wraz z brudem wnikają w ciało. Biohelminty są inną odmianą, mogą zarazić się jedząc mięso lub ryby, jeśli produkty te zostały poddane niewystarczającej obróbce cieplnej.
Główne objawy i metody wykrywania robaków
Objawy uszkodzenia robaków zależą przede wszystkim od rodzaju robaka, a jest ich co najmniej 300, z których wszystkie mogą żyć w ludzkim ciele. Większość z nich jest dość rzadka, najczęściej występuje około 30 gatunków, natomiast w 99% przypadków spotyka się owsiki, glisty i włosogłówki.
Enterobiasis, choroba związana z obecnością owsików w organizmie, wyróżnia się bardzo charakterystycznymi objawami - nieprzyjemnym swędzeniem i zaczerwienieniem odbytu. Jednak pod wpływem innych rodzajów robaków objawy nie są tak oczywiste. Nie wahaj się, jeśli sam pasożyt zostanie znaleziony w kale, należy go usunąć i natychmiast skontaktować się z laboratorium w celu analizy. Gdy jest to trudne do zrobienia od razu, na przykład w dzień wolny, robak umieszcza się w alkoholu lub wódce do przechowywania.
Vlasoglav żyje w jelicie grubym, przyklejając się do jego ścian, żywi się krwią, powodując również gwałtowny spadek odporności. Jeśli dziecko ma niski poziom hemoglobiny przy normalnej diecie i słabym przybieraniu na wadze, może to wskazywać na obecność tego pasożytniczego robaka w organizmie.
Inne rodzaje robaków mogą się w żaden sposób nie manifestować. Są tylko dwa sposoby, aby wiarygodnie zweryfikować, czy dziecko je posiada: wykonać testy lub zobaczyć na własne oczy pasożyta, który opuścił organizm. Jeśli istnieje podejrzenie owsików, wykonuje się badanie stolca, skrobanie lub rozmaz w pobliżu odbytu. Niektóre odmiany robaków są wykrywane przez obecność specyficznych przeciwciał we krwi, ale takich robaków jest niewiele. Bardzo trudno jest je samodzielnie zidentyfikować na wczesnym etapie.
W fazie przewlekłej, około 2-3 tygodnie po zakażeniu, objawy są silnie uzależnione od rodzaju patogenu. Na przykład, ze względu na obecność glisty, dziecko często odczuwa ból w jelitach, obserwuje się wzdęcia. Kiedy dotknie ascaris, wątroba cierpi, pojawiają się bóle głowy, osłabienie, zaburzona jest mikroflora jelitowa i zmniejsza się apetyt.
Leczenie lekami przeciw robakom
Znany specjalista chorób wieku dziecięcego uważa, że przed leczeniem dziecka lekami przeciwrobaczymi konieczne jest dokładne określenie obecności robaka i jego rodzaju. Pomoże Ci to wybrać najskuteczniejszy lek i odpowiednią metodę walki. W przypadku zarażenia owsikami stosuje się jeden zabieg, tak pasożytniczy robak jak szeroki tasiemiec wymaga zupełnie innego podejścia. W niektórych przypadkach stosowanie leków jest uzasadnione nawet bez badania, ale tylko wtedy, gdy objawy kliniczne wskazują na wysoce prawdopodobną obecność robaków.
Najlepszą metodą walki jest stosowanie leków. Jednak przed leczeniem dziecka należy przeanalizować kał pod kątem jaj robaków i określić rodzaj pasożyta. Przepisywanie leków powinno być specjalistą i dopiero po postawieniu diagnozy. Ponadto, aby uzyskać wiarygodny wynik, konieczne jest wykonanie analizy co najmniej 3 razy. Jeśli potwierdzi obecność robaków, leczenie należy przeprowadzić natychmiast.
Ludowych metod radzenia sobie z robakami nie można porównać pod względem skuteczności z lekami. Specjalista nie neguje pewnego wpływu niektórych produktów spożywczych na żywotną aktywność pasożytniczego robaka. Stwierdzono, że pestki dyni naprawdę mogą uwolnić dziecko od robaków, tylko zalecana dawka to co najmniej 300 gramów dziennie. W przypadku małych dzieci nie należy stosować metod takich jak spożywanie dużych ilości czosnku i pestek dyni. Środki ludowe mogą być tylko pomocniczą metodą walki.
Eksperci uważają, że leczenie powinno odbywać się na złożonych kursach, innymi słowy, lepiej jest przyjmować kilka leków z przerwami. Nowoczesne leki przeciwrobacze są stosowane nawet w leczeniu małych dzieci. Należy jednak pamiętać, że dawka przepisana przez lekarza może różnić się od zalecanej dawki w adnotacji.
Infekcjoniści opracowali schemat przyjmowania leków przeciwrobaczych, który obejmuje 5 etapów:
- najpierw weź lek przeciwrobaczy
- przepisać enterosorbenty na 5 dni
- środki enzymatyczne stosuje się przez dwa tygodnie
- leki biologiczne należy przyjmować przez trzy tygodnie
- w końcowej fazie stosuje się kompleksy witaminowo-mineralne
Leczenie według tego schematu pozwala pozbyć się robaków i zmniejszyć negatywne skutki leku. W takim przypadku powinieneś zdawać sobie sprawę z możliwej reakcji ciała dziecka. Możesz mieć gorączkę, wysypkę, ból brzucha i nudności. Te reakcje są uważane za normalne i wskazują, że walka z pasożytniczym robakiem jest skuteczna. Należy zauważyć, że niektóre helminthiases leczy się wyłącznie chirurgicznie, na przykład w przypadku zmian tasiemca i echinococcus.
Zapobieganie i środki ostrożności
Współczesna medycyna jest bardzo negatywnie nastawiona do stosowania leków przeciwrobaczych „na wszelki wypadek". Jak zauważa lekarz, profilaktyka dziecka ma sens tylko wtedy, gdy mieszka w kraju o wyjątkowo niskim poziomie kultury, w którym prawie wszystkie dzieci mają taki lub inny rodzaj robaków.
Wiele stosowanych leków jest toksycznych, a organizm każdego dziecka reaguje na nie na swój własny sposób. To, co jest całkowicie nieszkodliwe dla jednego, może być toksyczne dla drugiego. W przypadku zaobserwowania objawów robaków, praktykującym pediatrom zaleca się natychmiastowe przeprowadzenie analizy kału i co najmniej trzy razy.
Jeśli robaki zostaną znalezione u ponad 50% dzieci w społeczności, WHO zaleca leczenie wszystkich dwa razy w roku, niezależnie od wyniku analizy w pozostałych. W przypadku, gdy pasożyty są obecne w 20-50%, leczenie należy przeprowadzać co roku. Jeśli mniej niż 20% dzieci ma robaki, każde z nich należy zbadać osobno, wykonać testy, a dopiero potem zastosować leki.
W przypadku zarażenia owsikami należy natychmiast leczyć dzieci i całą rodzinę oraz dezynfekować i prać bieliznę w najwyższej możliwej temperaturze. Musisz wiedzieć, że jaja pasożytów można znaleźć nie tylko w łóżku dziecka, ale w całym domu. Jednak poza organizmem ludzkim zachowują żywotność tylko przez 40 dni.
Najlepszą profilaktyką jest dokładne przestrzeganie wszystkich zaleceń lekarza i podstawowych zasad higieny. Ręce należy myć mydłem i wodą po kontakcie ze zwierzęciem lub powrocie z ulicy, a także przed każdym posiłkiem. Należy zrezygnować z kąpieli w zanieczyszczonych akwenach, nie pić surowej nieoczyszczonej wody, mięso i ryby poddawać obowiązkowej obróbce cieplnej.